دست دادن
در كشورهاي انگليسي زباندر كشورهايي كه دست دادن امري نرمال محسوب مي شود، الگوي كلي به اين شكل است كه مردمي كه دور از هم زندگي مي كنند و در مناطق روستايي ساكن هستند، هنگام دست دادن بدن هاي شان كمي بيشتر از هم فاصله دارد. اين به آن معناست كه شما براي دست دادن؛ بايد بازوي خود را به سمت فردي كه با وي دست مي دهيد كشيده و بدن خود را كمي به سمت او خم كنيد. اين الگو نيز تا حدودي در انگلستان صحيح است، اما در كشورهاي انگليسي زبان حتي مردمي كه در شهرهاي بزرگ زندگي مي كنند، هنگام دست دادن، بدن هايشان از هم فاصله بيشتري دارد و براي دست دادن كمي بدن خود را به جلو متمايل مي كنند.
به جز زماني كه از ديدن فردي هيجان زده و احساساتي مي شويد، دست دادن در حالت هاي عادي در انگليس بايد كوتاه باشد، به طوري كه معمولاً دست ها سه بار بالا و پايين مي رود. زمان هايي وجود دارد كه دست دادن را مي توان كوتاه تر انجام داد و فقط يك بار دست ها بالا و پايين مي رود، براي مثال وقتي كه شما گروه زيادي از افراد را مي بينيد كه بايد با همه شان دست بدهيد و يا زماني كه بعد از تمام شدن جلسه اي دوباره در انتها دست مي دهيد. به طور كلي خيلي كوتاه شدن دست دادن بهتر از خيلي طولاني شدن آن مي باشد. در حقيقت، دست دادن به مدت طولاني و يا بيش از حد بالا و پايين بردن دست ها، نشان دهنده عدم مهارت هاي اجتماعي است كه در كشورهاي انگليسي زبان در شخصيت هاي كمدي استفاده مي شود.
- یکشنبه ۲۴ فروردین ۹۹ ۱۷:۵۸ ۱۷ بازديد
- ۰ نظر